بانک‌ها و مأموریت اصلی آنها
به گزارش پایگاه خبری دنیای بانک، برقراری معاملات و مبادلات بین‌المللی به‌طور طبیعی وظیفه، مأموریت و مسئولیت مربوط به بانک‌ها است. در سال‌های تحریم مناسبات بانکی به هم خورد بنابراین ابزارهای دیگری جایگزین شد. صرافی‌ها در این دوره به‌خصوص صرافی‌های بانک‌ها به برقراری روابط کمک کردند و پس‌ازاین هم به این فرآیند کمک خواهند کرد اما مسئله مهم آن مأموریتی است که مربوط به بانک‌ها بوده و باید به آنها بازگردانده شود. اگر این مسئله بخشنامه هم نمی‌شد باید به‌طور طبیعی صرافی‌ها و بانک‌ها به جایگاه‌های سابق بازمی‌گشتند و مأموریت‌های اصلی‌شان را بر عهده می‌گرفتند.
وظایف صرافی‌ها و فعالیت‌های آنها در اساسنامه‌شان تعریف‌شده است. صرافی‌هایی در دنیا تعریف شد که سقف اعتباری خاصی داشتند و شکل ساختارشان به‌عنوان شرکت‌های تضامنی در نظر گرفته‌شده بود. ازنظر چارچوب، کار صرافی‌ها متفاوت از کار بانک‌ها است و البته این موضوع که بانک‌ها وارد کار بانکی خودشان در روابط بین‌الملل بشوند، هیچ آسیبی به کار صرافی‌ها نمی‌زند. صرافی‌ها بر اساس اساسنامه کار خودشان را انجام می‌دهد.
خاصیت مثبت بازگشت بانک‌ها به حیطه مأموریتی‌شان این است که صاحبان کسب‌و‌کارهای خصوصی می‌توانند از امکانات تعریف‌شده‌ی بانک‌ها و گشایش اعتبار استفاده کنند این در حالی است که پیش‌ازاین امکان استفاده از چنین امکاناتی در صرافی‌ها وجود نداشت. فعالیت صرافی‌ها بیشتر به‌صورت نقد و حواله و خریدوفروش بود. این فعالیت‌ها همه به قوت خودش باقی است اما در حال حاضر بازگشت بانک‌ها به فضای بین‌المللی این امکان را به تجار می‌دهد که از خدمات شبکه بانکی استفاده کنند.
حال سؤال اینجاست که در حال حاضر وضعیت ارتباطات بانکی ما چطور است و یا امکان ارائه خدماتی مثل گشایش اعتبار برای تجار وجود دارد؟ در پاسخ باید گفت که بله فعالیت‌هایی در حد روابط کارگزاری مناسبات وجود دارد اما ما تا رسیدن به شرایط پیش از سال ۸۶ راه طولانی در پیش داریم و هنوز به آن وضعیت بازنگشتیم اما از برقراری مناسبات تازه هم نمی‌توان صرفه نظر کرد.
در تحلیل روابط بانکی فعلی می‌بینیم که به بازل ۳ و ۴ اشاره می‌شود. در توضیح این مسائل و اثرگذاری‌اش بر فعالیت‌های بانکی کشور باید گفت که به‌طور حتم این مسئله در روابط بانکی اثرگذار است اما مانع همکاری کارگزاری نیست. این استاندارد زمانی مهم است که قرار باشد ریسک یک بانک به بانک دیگری منتقل بشود. زمانی که سرمایه‌گذاری یا عملیات نقدینگی بانک دیگر یا مشتری آن بانک را دچار مشکل کند این استاندارد اهمیت پیدا می‌کند.
چنین استانداردهایی در سطوح مختلف فعالیت‌های بانکی مطرح می‌شود. بانک‌های ایرانی در حال حاضر استانداردهای لازم برای انجام فعالیت‌های کارگزاری را دارند. برای مثال استاندارد مربوط به شناسایی مشتری‌ها، استانداردهای مربوط به پول‌شویی همه در سیستم بانکی ما اعمال می‌شود و مقررات آن‌هم وجود دارد و نظارت‌ها انجام می‌شود. بانک‌های ایران متناسب با پیشرفتی که هیئت‌های مشاوره خارجی در این زمینه‌دارند، در تلاش برای ارتقای سیستم‌هایشان هستند. فقط بعضی از زمینه‌ها هست که بعداً اضافه‌شده است که ما آن را نداریم. برای مثال در ارتباط با «فتکا» که به موضوع مالیات اشخاصی که با آمریکایی‌ها ارتباط دارند به دلیل عدم ارتباط مالی ما با این کشور مشکل‌داریم و به‌هرحال در این زمینه باید مرجعی در داخل این مسائل را حل‌وفصل کند.
نیاز به رعایت استانداردهای مربوط به بال، استانداردهای مربوط به پول‌شویی، داشتن ترازنامه شفاف و روشن از موضوعاتی است که باید در نظر داشت. همان‌طور که ما از دیگر بانک‌های جهان می‌خواهیم که این استانداردها را رعایت کنند، بانک‌های دیگر هم از ما رعایت چنین استانداردهایی را طلب می‌کنند.
